Os días tráganme. Sen piedade***.
[A ti moléstalche a chuvia que cae. A min gústame demasiado. Como son cousas do tempo,non nos enfadamos.
Nunca nos imos bicar por primeira vez baixo unha tola tormenta de tronos e trompetas... e que lle ibamos facer se somos deste tempo, e non daquel?
Eu analizo os poemas mentres ti miras mariposas e bolboretas, pero é que eu estou na edá e a ti sáenche do estómago.
Que lle imos facer, pero que lle imos facer.
Así pasamos os días, entregados á feliz compracencia da posmodernidade.]
*** Sen piedade (se vive mejor, que dirías tú -coña de serie limitada-).
1 Comment:
-
- Anónimo said...
5 de junio de 2008, 1:33Sempre hai algún punto en común, búscao e explótao conxuntamente.
Entrada más reciente Entrada antigua Inicio
Subscribe to:
Enviar comentarios (Atom)